شیوع و علل نابینایی و کم‌بینایی در استان یزد

هدف: تعیین شیوع علل مختلف نابینایی و کم‌بینایی در مناطق شهری و روستایی استان یزد در سال‌های 1387-1386. روش پژوهش: در این مطالعه مبتنی بر جمعیت و مقطعی که بر روی ساکنان مناطق شهری و روستایی استان یزد صورت گرفت، نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای سیستماتیک چند مرحله‌ای انجام شد و تعداد نمونه مورد نیاز بر اساس توزیع جمعیت استان و برآوردهای شیوع نابینایی محاسبه گردید. جمع‌آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه عمومی، ارزیابی بینایی‌سنجی و معاینه چشم‌پزشکی صورت گرفت. دسته‌بندی نابینایی و کم‌بینایی بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها )10(ICD و کد 54H انجام گردید. یافته‌ها: در مجموع 974 نفر در مطالعه شرکت کردند (میزان مشارکت 9/89 درصد). میانگین سنی افراد شرکت کننده در این مطالعه 1/19±1/26 سال (دامنه تغییرات: 2 ماه تا 93 سال) بود. چهل نفر (1/4 درصد) بر اساس BCVA‌ دارای نقص بینایی در یک یا هر دو چشم بودند به‌طوری‌که 3/0 درصد (حدود اطمینان 95 درصد: 7/0- صفر درصد) از هر دو چشم نابینا و 2/1 درصد (حدود اطمینان 95 درصد: 2-4/0 درصد) در هر دو چشم کم‌بینا بودند. بر اساس نتایج رگرسیون لجستیک جهت ارزیابی تاثیرات هم‌زمان متغیرهای جنسیت، سن، محل سکونت و تحصیلات بر روی نقصان بینایی،‌ کم‌بینایی و نابینایی و با در نظر گرفتن زنان شهری با سن کم‌تر از 9 سال به عنوان گروه پایه و با ثابت نگاه داشتن سایر شرایط، نقصان بینایی در افراد 60 سال و بالاتر دارای شانسی به اندازه 3/17 برابر (حدود اطمینان 95 درصد: 9/48- 1/6) گروه پایه بود. شانس ابتلا به نقص بینایی در مردان 1/2 برابر (حدود اطمینان 95 درصد: 1/4-1/1) زنان و در روستاییان 4/1 (حدود اطمینان 95 درصد: 1/3-7/0) برابر شهرنشینان بود. از علل نقصان بینایی به ترتیب شیوع می‌توان آب‌مروارید (5/32 درصد)، کدورت قرنیه (5/12 درصد) و آمبلیوپی (10 درصد) را نام برد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، برآورد می‌شود در استان یزد حدود 2576 نفر به نابینایی دوطرفه و 11899 نفر مبتلا به کم‌بینایی دوطرفه می‌باشند. میزان شیوع کم‌بینایی و نابینایی در استان یزد کم‌تر از میانگین آمارهای جهانی و گزارشات منتشر شده از استان تهران می‌باشد. این مطالعه ضمن تأکید بر انجام مطالعات با حجم نمونه بیش‌تر، بر ضرورت فعالیت‌های بهداشتی برای کنترل و پیشگیری اختلالات بینایی و علل ایجاد کننده آن‌ها تاکید دارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 18، شماره 2: 199-191.